Dag 20

Het hotel waar we twee nachten blijven in Segovia was vroeger een oud klooster en is nu verbouwd naar een mooi hotel. Hier 's morgens geen ontbijtbuffet om zelf alles te nemen maar moet je aanschuiven en een serveerster legt alles voor je op een bord. Eerst vonden we dat een beetje raar maar als je erover nadenkt is dit wel heel coronaproef want op een buffet raakt iedereen van alles aan. Voor de pistoleekes krijgen ze van ons zeker een 10/10 want die waren superlekker . 

Na het lekker ontbijt wandelden we richting centrum weer langs de aquaduct. Dit is een immens bouwwerk gebouwd in de eerste eeuw na Christus en was als waterleverancier nog steeds in gebruik tot eind 19de eeuw. Op de planning stond vandaag een bezoek aan de kathedraal en het Alcazar, na het aquaduct de 2 grootste bezienswaardigheden van de stad. 

 

 

Segovia is een gezellige stad ,helemaal anders dan een zuiderse Spaanse stad of  het middeleeuwse Toledo. Net zoals Toledo is het gebouwd op een lange uitgestrekte rots maar hier geen overvloed aan zwaarden in de vitrines. We wandelden via de aquaduct door de smalle straatjes naar de kathedraal ,ons volgende doel dat gelegen is aan de mooie Plaza Mayor. Iets wat we ook graag doen op vakantie is mensjes kijken vanop een terras en vermits dit mooi plein rijk is aan mooie eet- en drankgelegenheden hadden we ons hier een mooi ,gezellig plekje uitgezocht. 

 

Het is wel vakantie maar de tijd blijft hier spijtig genoeg ook niet stil staan dus na het aangenaam terrasbezoekje gingen we  verder naar de kathedraal.

Na het bezichtigen van die grote kerk kuierden we verder door de oude stad en zo kwamen we aan het Alcazar op het uiteinde van de rots waar 2 rivieren samenvloeien .  Het is een heel mooi paleis dat heel mooi uitstijgt boven de stad en dat ooit bewoond werd door koningen maar ook dienst deed als gevangenis en militaire academie. Tijdens het bezoek kan je oa de troonzaal bewonderen ,een slaapkamer en een studeerkamer uit die tijd. Er is ook een ruimte waar je harnassen uit de middeleeuwen kan bekijken en waar artillerie ten toon staat gesteld. Voor de moedigen onder de bezoekers is er een toren die je kan beklimmen via een smalle trap en Peter was zo iemand die het uitzicht van bovenuit wel eens wilde zien. Ik liet de toren voor wat hij was want al die trappen zag ik echt niet zitten. 

 

Wij vonden Segovia een aangename niet te drukke stad  met een wir war aan kleine straatjes die stijgen en dalen maar toch aangenaam om te wandelen. 

 

In het hotel bleven we s avonds eten en bestelden we  de specialiteit van Segovia nl cochinillo oftewel speenvarken. Het was niet helemaal wat we in gedachten hadden want we kregen een groot stuk varken op ons bord zonder enig garnituur.  Dit was in de oven gegaard waardoor het een keiharde korst had maar toch wel met mals vlees. De plaatselijke bevolking zal hier wel wild enthousiast van worden maar ons kon het eigenlijk niet zo bekoren. Iedere streek zijn specialiteiten maar zij trekken waarschijnlijk hun neus op als ze hier een Vlaams streekgerecht zoals bv zwarte beuling zouden eten of in Schotland een bord voor hun neus gezet wordt met haggis op.