Dag 19

Toledo - Segovia

Onze reis door Spanje zit er bijna op want op dag 19 verkasten we naar ons laatste logeeradres. De laatste 2 nachten zullen we overnachten in Segovia op een 90tal kilometer van Madrid. Deze stad was aanvankelijk gepland in het begin van onze vakantie maar het slechtere weer toen in die regio deed onze plannen toen veranderen. 

We verlieten Toledo nadat we eerst nog naar een plekje reden waar we een mooi uitzicht hadden op de stad vanaf de andere kant van de rivier de Taag. 

 

De gps werd daarna ingesteld op San Lorenzo de el escorial,een stad waar een bekend paleis op een heuvel staat dat je al van ver ziet staan. 

We zijn er niet binnen geweest maar hebben wat rondgewandeld omdat je soms keuzes moet maken en ons dit niet erg interesseerde. We merkten op dat er een school in is gevestigd door de vele kinderen die er rond speelden. In 1 lokaal stonden de ramen open en konden we binnenkijken. Zo zagen we de kinderen in de eetzaal allemaal apart zitten eten afgeschermd tussen plexiwanden. Erg gezellig zag het er zeker niet uit maar dat wil zeggen dat de schrik voor corona er nog heel duidelijk in zit bij de Spanjaarden. Trouwens de kinderen dragen hier hun mondkapjes heel gedisciplineerd. 

 

Onze 2de stop op weg naar Segovia was de vallei van de gevallene/ valle de los caídos. Dit is een enorm monument ter ere van de slachtoffers van de burgeroorlog waaraan men begon te bouwen in 1941 en dat werd afgewerkt in 1959. 

Het is een groot kruis van 150 meter hoog en staat op een rots zodat het goed zichtbaar is in de buurt. In die rots is een kerk uitgehouwen van wel 260 meter lang en 22 meter breed. Het is een erg controversiële plaats door de omstandigheden waarin het gebouwd is door de krijgsgevangenen en het groot aantal doden tijdens de bouw ervan. Het is ook een plaats waar er massagraven zijn maar waar het het meeste bekend om is ,is het graf van Franco. De Spaanse dictator lag hier bijna 45 jaar begraven achter het altaar maar in 2019 hebben ze hem opgegraven en verplaatst naar een familiegraf in de buurt van Madrid.  Men kan nog steeds zien waar hij lag want de marmeren tegels die het graf vervangen blinken nog heel hard. We vroegen ons af wie er nu op zo een zot idee komt om zo een gigantisch bouwwerk te laten maken dat zoveel doden heeft gemaakt. Daarvoor kan je toch alleen maar een  persoon met grootheidswaanzin zijn. 

 

Met erg gemengde gevoelens reden we verder naar Segovia. Het hotel was snel gevonden en nadat er werd ingecheckt wandelden we naar het centrum. De weg ernaartoe was gemakkelijk te vinden want we moesten gewoon de aquaduct volgen,het bouwwerk waar de stad bekend om staat. 

 

Dat we hier op een redelijke hoogte zitten merkten we aan de kleding van de mensen want de meesten hadden een jas aan voor de sterk afkoelende avond. Wat een verschil met de zwoele avonden van Sevilla en Córdoba. De kilte houdt de Spanjaarden nochtans niet binnen want ook hier werd er druk geflaneerd en gegeten op de talloze terrasjes van deze gezellige stad.  

 

 Dag 18 

Alcazar de San Juan

Zoals ik al schreef over de vorige dag in het hotel waren er erg weinig gasten, en in dit lege hotel waren we nu helemaal alleen in die grote eetzaal. Het mag dan wel een mooie accommodatie zijn maar het ontbijt dat ze serveerden was zeer karig. Hier geen ontbijtbuffet,wat we uiteraard snappen met zo weinig gasten,maar een "menu" waaruit je kan kiezen uit toast met confituur of toast met jamòn of ei met bacon. Als drank had je de keuze uit 1 koffie of thee en een fruitsapje of een stuk fruit. Hiermee moest je de dag beginnen , en natuurlijk gaat dit wel maar het is al het minste ontbijt dat men in een hotel serveert . 

Nadat we uitgecheckt waren reden we naar Consuegra, een dorpje waar je nog meer molens kan bekijken. Hier staan er in totaal 11 bovenop de berg broederlijk naast een ruïne van wat ooit een middeleeuws kasteel was. 

 

 

Na het bekijken van deze windmolens reden we verder naar Toledo. Het binnenland van Spanje waar we doorreden is 1 grote hoogvlakte want we zitten constant op een hoogte van 700 a 800 meter . De streek heet hier Castillie La Mancha en heeft een mediterraans klimaat wat lange,zeer hete zomers kent en koude winters. In het landschap kan je wijngaarden tegenkomen maar deze zijn niet zo mooi groen als die van Frankrijk, hier lijken ze wel verdord met weinig leven in. 

Ons hotel in Toledo hadden we snel gevonden en lag super gelegen ,niet ver van de roltrappen die je naar oude centrum brengen dat bovenop een heuvel ligt. Door die roltrappen moet je het hoogteverschil niet te voet doen,dus dat was een meevaller. 

 

De stad heeft een rijke geschiedenis die al begon van bij de Romeinen. In het verleden zijn hier verschillende culturen aan de macht geweest waaronder de visgoten,islamieten,christenen en joden. Het is hier dus een mengelmoes van zeer verschillende,oude gebouwen. Ook de beroemde kunstenaar El Greco ofwel de Griek die hier is blijven hangen en van Toledo zijn woonplaats heeft gemaakt. 

Het bekendste gebouw is de kathedraal die nu in Spanje heel actueel is.Er werd hier namelijk een videoclip van een bekende Spaanse rapper opgenomen die redelijk pikant is en dat maakte de aartsbisschop woedend. Zo is er een rel ontstaan in het katholieke Spanje tussen voor en tegenstanders. Spijtig genoeg konden wij de kathedraal niet bezoeken omdat ze al gesloten was toen wij er waren. Maandag is trouwens een slechte dag voor toeristen want veel bezienswaardigheden hebben dan hun sluitingsdag. 

 

                         link naar de clip in de kathedraal

Volgens onze reisgids zou in deze stad een huis staan met het allerkleinste raampje in de gevel van en daar wilden we wel eens binnengluren.  

Ook de typische Spaanse siësta houden ze nog altijd in ere zodat er dan op dat moment alleen wat  toeristen zoals wij rondlopen . Dit geeft een troosteloze indruk in een oude stad ,maar rond een uur of 5 komt alles terug tot leven en wordt het wat gezelliger. 

Als je van de middeleeuwen houdt zal je Toledo fantastisch vinden maar ons kon het niet zo bekoren zoals bv Córdoba. De winkeltjes liggen ook overvol met zwaarden en ander oud vechtspul uit die tijd ,nee geef mij dan maar de toeristenwinkeltjes met waaiers en castagnetten. 

Nadat we het hier wel gezien hadden wandelden we terug naar het hotel om daar 's avonds te blijven eten. Ditmaal waren we niet de enige gasten maar zat het restaurant aardig vol, wat het een stuk gezelliger maakte. 

 

 Dag 17

Córdoba-Alcazar de San Juan

Vandaag hebben we Andalousië achter ons gelaten en reden we naar Castilië La Mancha. Vanuit Córdoba was het ongeveer een 270 kilometer dat we moesten overbruggen en omdat de gps ons maar 1 route gaf waren we genoodzaakt die te volgen. De weg die we moesten nemen ging volledig over de autosnelweg,nu niet onmiddellijk  onze favoriet op vakantie maar we hadden weinig keuze vandaag. 

Deze snelweg is de verbinding tussen Sevilla, Córdoba en de hoofdstad Madrid,ook onze eindbestemming van deze reis. 

Madrid is nu nog niet aan de orde,dus dat stellen we nog een paar dagen uit. 

 

Voor deze avond hadden we een hotel geboekt tussen de wijngaarden,althans toch volgens Booking.com. In de buurt is een klein veld met wijnranken te zien en daar blijft het ook bij . De voornaamste reden waarom we hier echter beland zijn, zijn de windmolens van La Mancha. Deze hebben een grote rol gespeeld in het verhaal van Don Quijote van de schrijver Cervantes. het verhaal van Don Quijote /Cervantes 

 

Zo staan er windmolens in Campo de la Criptana ,een 15 tal kilometer van het hotel. Na het inchecken reden we er naar toe en konden we deze windmolens zelf gaan bewonderen. Het is zondag dus loop je hier zeker niet alleen want het lijkt voor de Spanjaarden een uitstapje zoals wij eens in Lillo gaan wandelen.  

 

Terug in het hotel aangekomen werd deze blog wat bijgewerkt en wat uitgerust ,want de reis begint in ons lijf te zitten. 

In het hotel kon je 's avonds eten en omdat we niet meer buiten wilden gaan; bleven we dan ook hier. Een overvol hotel met drukke Spanjaarden is niet altijd even plezant maar te weinig volk is ook ni tof. Wij zaten moederziel alleen in het restaurant met nog 1 andere gast. Benieuwd hoeveel volk er morgen aan het ontbijt gaat zijn.  

 

 Dag 16

Córdoba

Na alweer een copieus ontbijt in het hotel ,waarvan je trouwens toch altijd hetzelfde van eet,namen we het openbaar vervoer naar de stad.Achter de hoek van het hotel komt bus 10, die je rechtstreeks naar het centrum brengt.Voor 1.30 euro per persoon kan je geen auto een hele dag parkeren in de stad.

Het centrum van Córdoba is niet reuzegroot dus alles is te voet goed te doen.De halte waar we afstapten was bijna aan de Cortés Inglés; het bekendste warenhuis van Spanje . Van hieraf begonnen ook de winkelstraten met opvallend veel schoenwinkels. 

 

Om 4 uur in de namiddag hadden we een bezoek aan het Mezquita geboekt ,dus hadden we nog alle tijd om rustig rond te wandelen en enkele geocaches te zoeken . 

 

De winkelzone ging geleidelijk over in de oude Joodse wijk waar het Mezquita gelegen is.

Hier kan je gezellig ronddwalen in de supersmalle straatjes met vele tapa bars, terrasjes en (toeristen) winkeltjes. 

 

Het is weekend dus is het soms over de koppen lopen en voor een plaatsje op een terrasje om iets te eten moet je bij de pinken zijn of het is al bezet . 

Wij hadden geluk want we zagen enkele lege tafeltjes in wat we dachten wat een binnenkoertje was. Toen we eenmaal zaten viel onze frank,het was een erg druk ,smal verbindingspaadje. Dit vonden we dan eigenlijk weer niet zo erg want zo konden we ons amuseren met mensjes kijken. Er kwam allerlei volk voorbij geflaneerd ,zowel toeristen als opgeklede dames en heren,als pastoors en families waarvan de kinderen allemaal hetzelfde gekleed gaan,tot zelfs de strikjes in het haar en dezelfde kousen en schoenen. Ik blijf het toch een rare Spaanse gewoonte vinden.

Na het eten werd het tijd om de Mezquita te gaan bezoeken. Dit heel oud gebouw was ooit een moskee maar werd later omgebouwd tot een kathedraal. Dit is in het kort de geschiedenis maar het hele verhaal kan je hier op deze pagina vinden 

De moskee/kathedraal is prachtig en staat dan ook terecht op de lijst van Unesco werelderfgoed. Men kan niet goed vatten hoe men in die tijd zoiets kon bouwen. 

 

Na het bezoek aan het Mezquita hadden we nog het plan om een tentoonstelling over flamenco te bezoeken ,niet zo ver daar vandaan.

Voor de deur stond echter een ellenlange rij aan te schuiven om binnen te kunnen ,maar of die allemaal voor flamenco kwamen ,dat betwijfel ik. Er is in de hele stad namelijk een bloemenfestival en daardoor staan er in bepaalde gebouwen vele bloemen als kunstwerken. 

Ok dan maar geen tentoonstelling dachten we ,dan maar ergens iets drinken. Ook daar hadden we pech want het terras waar we wilden zitten ging sluiten , om 5u 's middags !!! :-(  

Pech voor ons maar er waren natuurlijk nog andere zaken die niet gingen sluiten. 

Omdat we allebei stillekesaan moe begonnen te worden namen we de bus terug naar het hotel om daar 's avonds rustig iets te kunnen eten.

 

 

 

Dag 15

Sevilla – Córdoba

Het is vrijdag en onze laatste week van onze reis door Spanje gaat weeral in. Na 3 nachten Sevilla werd het tijd om verder te reizen en onze volgende etappe bracht ons naar Córdoba.

Op onze route lag nu toch wel toevallig een outlet center dus werd de gps daarop ingesteld. Ons autotootje had een ingebouwde gps maar die had geen zin om ons rechtstreeks naar ons reisdoel te brengen maar ergens 20 kilometer er vandaan. Gelukkig is er altijd nog Google maps die nauwkeuriger is dan de navigatie van de Citroën . Raar want onze huurauto is nog splinternieuw en had maar 500 kilometer op de teller toen we hem kregen.

Het outlet center lag in de buurt van de luchthaven en was nog vrij nieuw want er werd nog volop gewerkt aan hun infrastructuur. Erg groot was het niet maar we waren er toch wel een tijdje zoet want er waren toch wel wat interessante merken voor ons.

 Na ons shoppinguitstapje vervolgden we onze weg naar Cordoba over de gewone weg/route national. Via deze weg reden we door een landschap met veel appelsien- en olijfbomen en af en toe kwamen we ook nog een dorpje tegen. 

 

Toen we bij ons hotel aankwamen was de temperatuur weer flink de hoogte ingeschoten maar omdat het oktober is hadden ze hier het zwembad al gesloten. Als het bij ons 30 graden is spreken ze  van een hittegolf maar in Andalucía vinden ze het dan al te koud om in de buitenlucht te zwemmen. Pech voor ons als noorderlingen die het  bij deze temperaturen te warm hebben. 

 

Het hotel ligt ongeveer een kleine 5 kilometer buiten het centrum van Córdoba en daarom namen we de bus naar de stad. De bus bracht ons tot bij het ‘nieuwere’ gedeelte van de stad en via autovrije winkelstraten wandelden we naar het oude deel van deze levendige stad. Deze wijk is de oude jodenbuurt waar ook het Mezquita staat. 

 

Het weekend begon voor de Spanjaarden dus er was veel volk op de been en dat zag je aan drukke straten en volle terrasjes.  

 

 Dag 14

Sevilla

 

Donderdag hadden we nog een volle dag te besteden in Sevilla en nu was ons doel een bezoek aan de grote kathedraal met de Giralda toren. 

 

Na een wandeling door de gezellige,nauwe straatjes van de stad kwamen we aan bij de ingang van de kathedraal. Hier kon men kiezen om kaartjes aan het loket te kopen of online. Wij kozen voor het laatste zodat we de lange rij konden skippen en sneller binnen konden gaan.
 

 

De kathedraal is de 2^de grootste van Europa na de Sint Pietersbasiliek in Rome en Saint Pauls cathedral in Londen en is gebouwd op de plaats waar ooit lang geleden een Moorse moskee stond. Hier is ook de begraafplaats  van Christoffel Columbus alhoewel men niet zeker is of  de stoffelijke resten van de ontdekkingsreiziger aanwezig zijn.

 

Tijdens het bezoek kan je ook de Giralda toren opgaan en dit is niet door zoveel trappen te nemen maar via een hellende gang. Bovenop de toren wordt je wel beloond voor je gezwoeg met een fantastisch uitzicht over de hele stad. 

 

Na het bezoek aan de gigantische kathedraal  deden we nog wat aan window shopping richting het hotel waar we nog eventjes een zwemmetje gingen doen.

Om 7 uur begon de flamencoshow die we hadden gereserveerd en daardoor gingen we weer op tijd op pad.

De show was ook weer in het flamenco museum en was er ene van superieure kwaliteit met dansers met een serieuze flamenco-ervaring. Het optreden was in een klein zaaltje en de mensen op de eerste rij konden extra meegenieten van het zweet dat rondvloog van de dansers of het zuchtje wind dat voorbij kwam, veroorzaakt door de bata de cola (de typische sleep van een flamencokleed)Spijtig genoeg mochten er geen foto's genomen worden van de show. 

 

Omdat we nog niet hadden gegeten zochten we na de voorstelling  nog een tafeltje op de overvolle terrasjes van de tapas-bars en konden zo onze mooie dag weer afsluiten.